Szkoła Językowa ARTOS - Jak Wybrać Uczelnię Brytyjską

Jest z czego wybierać

Przede wszystkim jest z czego wybierać. UniversitiesUk, organizacja reprezentująca wszystkie uniwersytety ma 134 członków. W samym Londynie jest 45 uczelni wyższych. Łączna liczba uniwersytetów oraz wyższych uczelni korzystających z usług rekrutacyjnych UCAS
(Universities and Colleges Admission Service), poprzez którą powinieneś załatwiać wszelkie formalności aplikacyjne, przekracza 300. I jak w takim gąszczu dokonać jakiegoś wyboru?

Kryterium prestiżu uczelni

Niektórzy nie zastanawiają się długo nad wyborem. Dla nich istnieje tylko Oxbridge, czyli the University of Oxford albo the University of Cambridge. Są to najbardziej znane uniwersytety, gdzie wprawdzie najtrudniej jest się dostać (zwykle kilka osób na jedno miejsce w zależności od kierunku studiów), ale prestiż tych uczelni pozytywnie wpływa na możliwości znalezienia przyszłej pracy czy rozwoju kariery naukowej.

Złoty trójkąt

Nie wszyscy jednak wiedzą, że w Wielkiej Brytanii jest więcej prestiżowych uczelni. Kolejnym centrum akademickim, oprócz Oxford i Cambridge, będącym częścią tzw. złotego trójkąta (golden triangle) są trzy uczelnie będące członkami federacji the University of London (federacja ta składa się z 18 uczelni - colleges): King’s College London, the London School of Economics and Political Science oraz University College London. W złotym trójkącie wymienia się jeszcze Imperial College London, który opuścił federację w roku 2007.

The Russel Group

Wśród najbardziej uznanych uczelni brytyjskich często wymienia się uniwersytety stowarzyszone w the Russel Group. Ta grupa uniwersytetów została założona w roku 1994 i stowarzysza dziś 24 duże uczelnie. Ich pozycja jest na tyle silna, że w roku 2010 otrzymali na przykład około dwie trzecie budżetowych dotacji rządowych na badania naukowe (Wikipedia). Należy zauważyć, że wymienione wyżej uczelnie złotego trójkąta są też członkami tego stowarzyszenia. The Russel Group można więc nazwać elitą wśród brytyjskich uniwersytetów. Pomijając Oxbridge i Londyńską czwórkę, spośród pozostałych członków tej federacji najwyższe miejsca w rankingach mają: Durham, Warwick, York, Exeter, Bristol. Generalnie, członkowie the Russel Group dominują zwykle we wszelkich rankingach.

Inne stowarzyszenia uniwersytetów

Innym stowarzyszeniem uniwersytetów, które też zostało założone w roku 1994 (jako reakcja na powstanie the Russel Group) było stowarzyszenie o nazwie the 1994 Group skupiające 15 mniejszych uczelni, które do 2013 roku (w tym roku grupa się rozwiązała) działały wspólnie w obronie swoich interesów. Wśród nich dobre miejsca w rankingach zajmują: St Andrews, Lancaster, Bath, Loughborough, Leicester, Sussex, Surrey.

Oprócz tych, są inne stowarzyszenia uniwersytetów brytyjskich, jak: GuildHE, Million+Group oraz University Alliance. Jednakże ich miejsca w rankingach są raczej dalekie (zwykle w drugiej pięćdziesiątce).

Miejsca w rankingach

Miejsca uczelni w rankingach świadczą o tym, jak jest postrzegana, jednakże rankingi tworzone przez różne instytucje są często rozbieżne. Rozbieżności bywają znaczne. Uczelnia w jednym rankingu może być np. na miejscu 15 a w innym na miejscu 25. Panuje jednakże względne porozumienie co do pierwszej dziesiątki. Są to zwykle: Cambridge, Oxford, London School of Economics, Imperial College London, St Andrews, Durham, Warwick, University College London, Lancaster, Bath.

Podsumowując, jeżeli jesteś osobą ambitną i w wyborze uczelni kierujesz się przede wszystkim jej prestiżem, powinieneś wybierać uniwersytet spośród zrzeszonych w the Russel Group, ewentualnie spośród byłych członków the 1994 Group. Wtedy wybrana przez Ciebie uczelnia będzie w pierwszej dwudziestce lub trzydziestce najlepszych uczelni brytyjskich.

Pozycja uczelni w rankingach i jej prestiż to jednak nie jedyne kryterium wyboru. Poniżej przedstawię inne kryteria.

Kryterium kosztów

Bardzo przyziemnym lecz istotnym kryterium wyboru jest koszt nie tyle nauki ile życia w danej części Wielkiej Brytanii. W Londynie i na południu kraju żyje się znacznie drożej (oficjalna strona Londyńskiego Uniwersytetu oczywiście temu zaprzecza). Z tego względu wielu studentów wybiera północ lub północny wschód, gdzie żyje się taniej. Leeds, Sheffield, York są popularne również z tego powodu. Taniej może być też w Szkocji i Walii. Do średniego kosztu za rok nauki, który w roku 2017 wynosi średnio około £9000 trzeba dołożyć jeszcze około £800 – £1000 miesięcznie na koszty mieszkania i wyżywienia, jeżeli studiuje się w Londynie. Sam czynsz za mieszkanie na campusie lub mieszkanie prywatne wynosić może od £400 do £600 miesięcznie. Wyżywienie będzie też coś kosztować. A zatem jeden rok mieszkania i studiowania w na różnych uniwersytetach brytyjskich w roku 2017/18 będzie się wachał w przedziale od około £18.000 do £25.000.

Inne kryteria wyboru

Czasami wybiera się uczelnię głównie ze względu na tematykę studiów. Załóżmy że ktoś planuje studiować zarządzanie produkcją przyrodniczych filmów dokumentalnych, chce uzyskać dyplom MSc (Master of Science) i potem pracować dla telewizji. W trakcie poszukiwań takiego kierunku studiów okazuje się, że w danym roku jest on dostępny tylko na dwóch lub trzech uczelniach. Wtedy wybór jest stosunkowo prosty. Uczelnia oferująca rzadki kierunek studiów podyplomowych zwykle reklamuje to w gazetach branżowych lub w Internecie. Potencjalni studenci właśnie tam znajdują informację o kursie i, jeżeli spełnia on ich oczekiwania, wybierają właśnie tę uczelnię. Jest wiele serwisów internetowych, które zbiorowo opisują kursy dostępne na wielu uniwersytetach. Można też (i bezwzględnie należy) dokładnie przejrzeć ofertę wybranych uczelni bezpośrednio na ich stronach internetowych.

Innym kryterium wyboru jest naśladownictwo. Jeżeli znamy kogoś, kto studiował na danej uczelni, często idziemy w jego ślady. Jeżeli nasi znajomi są studentami na jakiejś uczelni, chcemy uczyć się w ich towarzystwie. Ten czysto psychologiczny czynnik tłumaczy dlaczego na niektórych uniwersytetach, np. the University of Westminster czy Coventry University jest wielu Polaków.

Polityka uniwersytetu wobec studentów z zagranicy

Innym kryterium wyboru jest polityka uniwersytetu wobec studentów z zagranicy oraz sama konstrukcja strony internetowej uczelni. Niektóre strony są bardzo mało przejrzyste, trudno znaleźć interesujące nas informacje, nawigacja jest skomplikowana. To działa odstraszająco. Kiedy szukamy np. informacji o kryteriach przyjęć dla obcokrajowców (international students), mamy wrażenie że są one nieprecyzyjne, zbyt ogólne i czujemy się zagubieni. Widać wyraźnie, że niektóre uniwersytety nie poświęcają wiele uwagi obcokrajowcom. To wcale nie dowodzi, że nie ma tam studentów z innych krajów, ale może oznaczać, że jest ich stosunkowo niewielu. Natomiast na stronie innych uniwersytetów jest dużo konkretnych informacji. Znajdziemy tam nawet specjalną stronę ze szczegółową informacją dla Polaków, konkretnie, czarno na białym. Są uniwersytety, które wręcz specjalizują się w obcokrajowcach. Według gazety the Guardian (2008) 10 uczelni, które w latach 2006 - 2007 miały najwięcej studentów z zagranicy (wraz z liczbami tych studentów) to:

1. Manchester University: 8345

2. Nottingham University: 7710

3. Warwick University: 7435

4. Oxford University: 6555

5. City University: 6380

6. Cambridge University: 6340

7. University College London: 6135

8. London School of Economics: 5980

9. Westminster University: 5735

10. Birmingham University: 5505

Łatwość dostania się na uczelnię

Kolejne kryterium wyboru to łatwość dostania się na uczelnię. Nie wszyscy mają maturę z wynikami powyżej 90% z przedmiotów kierunkowych i certyfikat CPE z oceną A. Nawiasem mówiąc, takimi wynikami trzeba się pochwalić idąc na Oxbridge lub inne uniwersytety z najwyższej półki, aby mieć dużą szansę na przyjęcie. Jeśli ktoś ma na maturze średnie wyniki 60-70% i egzamin CAE zaledwie z oceną C, są jednak zawsze uczelnie, które mogą go przyjąć. Np. the University of Sunderland, który w rankingach jest średnio na 90 miejscu w kraju, przyjmuje kandydatów z certyfikatem CAE z oceną C. Dodatkowym atutem takiej uczelni jest położenie na północnym wschodzie, gdzie nie tylko żyje się taniej, ale jest tam bezpieczniej niż w dużych miastach na południu. The Telegraph (24.08.2012) podaje jako naganne, że wiele uniwersytetów przyjmuje kandydatów z zagranicy z bardzo słabą znajomością angielskiego; są nawet uczelnie jak the University of West London czy Queen Margaret University w Edynburgu, które przyjmują kandydatów z średnim wynikiem 5.5 punktów na teście IELTS!

Wnioski końcowe

Najważniejsze kryteria wyboru to zapewne: prestiż uczelni, tematyka studiów oraz koszt nauki. Jeżeli dodatkowo znajdziemy uniwersytet, który jest szczególnie otwarty na obcokrajowców, tym lepiej. Natomiast wybieranie takiego uniwersytetu, który przyjmie każdego niezależnie od jego kwalifikacji zapewne nie jest rozsądnym rozwiązaniem. Pamiętajmy o tym, że ukończenie dobrej uczelni może mieć bardziej pozytywny wpływ na szanse znalezienia pracy w przyszłości.